Sadlinki. Pożegnano zmarłego ks. Zenona Szerle. Pierwszy proboszcz parafii w Sadlinkach spoczął na miejscowym cmentarzu

Urodził się 5 czerwca 1930 r. w Tczewie, a święcenia kapłańskie przyjął 5 czerwca 1955 r. w Olsztynie, z rąk ks. bp Mariana Jankowskiego. W tym samym roku rozpoczął również studia na Wydziale Teologii Akademii Katolickiej w Warszawie, łącząc ją z pracą prefekta i wychowawcy w seminarium duchownym Hosianum w Olsztynie.

1 czerwca 1958 r. ks. Zenon otrzymał nominację na wikariusza parafii w Nebrowie Wielkim, a faktycznie administratora powstającej parafii w Sadlinkach, którą formalnie utworzono dopiero 15 lutego 1973 r. Ks. Szerle pracował w niej do 1 lutego 1981 r., kiedy to na osobistą prośbę ks. bp Warmińskiego Józefa Glempa, został skierowany do pracy w Malborku (jako wikariusz). W kolejnych latach pracował także w parafii w Milejewie (jako proboszcz) i Elblągu (rezydent w parafii pw. Św. Jerzego), a w 1993 r. został penitencjarzem Konkatedry w Kwidzynie. W międzyczasie był także dyrektorem ośrodka duszpasterskiego przy kościele Bożego Ciała w Elblągu, notariuszem wikariatu biskupiego w Elblągu, ojcem duchownym kapłanów diecezji elbląskiej, notariuszem sądu diecezjalnego, ojcem duchowym dekanatu Kwidzyn-Zatorze oraz rektorem kaplicy Sióstr Benedyktynek Misjonarek pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kwidzynie (w latach 1995-2020).
Ks. Szerle cieszył się szacunkiem biskupów warmińskich i elbląskich. Został odznaczony kapelanią honorową papieża Jana Pawła II, posiadał także tytuł kanonika zasłużonego kapituły. Zmarł 5 grudnia 2020 r., po 65 latach posługi kapłańskiej.

Uroczystości pogrzebowe odbyły się zarówno w kwidzyńskiej Konkatedrze, jak i w kościele parafialnym w Sadlinkach. Poprowadził je biskup elbląski Jacek Jezierski. Zgodnie ze swoim życzeniem spoczął na cmentarzu parafialnym w Sadlinkach. Warto dodać, że życzeniem zmarłego ks. Zenona było również, aby na pogrzeb nie kupować kwiatów. Zamiast tego prosił o przekazanie przeznaczonych pieniędzy na dzieła prowadzone przez Siostry Benedyktynki w Kwidzynie, jako wyraz podziękowania za 25 lat pobytu pod opieką sióstr w klasztorze.