Ochroniarz z Malborka prawomocnie skazany za postrzelenie włamywacza z Kwidzyna

Sprawa dotyczy zdarzenia, które miało miejsce tuż przed świętami Bożego Narodzenia w 2015 roku. Włamywacz w biały dzień zakradł się do domu jednorodzinnego. Do środka dostał się, wybijając szybę w oknie. Na miejscu zjawił się dwuosobowy patrol ochroniarzy, który całkowicie zaskoczył sprawcę. Prokuratura potem ustaliła, że jeden z nich w pościgu oddał dwa strzały ostrzegawcze w powietrze, ale trzeci pocisk posłał już w kierunku włamywacza, który runął na ziemię. Pracownik ochrony tłumaczył potem, że celował w nogi. Pocisk odbił się jednak od podłoża i - jak jeszcze tego samego dnia okazało się po diagnozie w malborskim szpitalu - uderzył uciekającego w plecy, uszkadzając m.in. kręgosłup.

Ochroniarz został oskarżony o to, że umyślnie przekroczył upoważnienie do użycia broni palnej i odpowiadał za „nieumyślne spowodowanie obrażeń ciała, które stanowią ciężki uszczerbek na zdrowiu pod postacią ciężkiego kalectwa, ciężkiej choroby nieuleczalnej, która spowodowała trwałą niezdolność do pracy fizycznej oraz stanowiła bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty przez pokrzywdzonego życia”.

Sąd w Tczewie skazał go na rok więzienia z warunkowym zawieszeniem kary na trzy lata. Mężczyzna otrzymał też 4-letni zakaz prowadzenia działalności związanej z ochroną osób i mienia oraz z posiadaniem broni palnej. Sąd orzekł także przepadek broni, 4 magazynków broni, 57 sztuk amunicji i świadectwa broni. Oprócz tego, ma zapłacić 10 tys. zł nawiązki na rzecz pokrzywdzonego oraz wszystkie koszty postępowania sądowego. Od tej decyzji do drugiej instancji odwołali obrońca oskarżonego i pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego, czyli postrzelonego włamywacza. 5 marca apelacje zostały rozpatrzone podczas rozprawy w Sądzie Okręgowym w Gdańsku. Adwokat Sławomir Jakusik zapowiadał, że będzie walczył o całkowite uniewinnienie swojego klienta. Ochroniarz od początku twierdził bowiem, że zdawało mu się, iż uciekający włamywacz ma przy sobie przedmiot przypominający broń i próbuje jej dobyć, gdy w pewnym momencie podczas pościgu obrócił się do goniących go pracowników firmy ochroniarskiej.

- Czuję się ofiarą. Zrobiłem to, co do mnie należało. Tak mnie uczono, że jeżeli człowiek czuje się zagrożony, nie ma czasu na reakcję, to musi takie zadanie wykonać - powiedział po rozprawie ochroniarz podczas rozmowy z dziennikarką TVN24.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Sąd w Tczewie skazał ochroniarza za postrzelenie mieszkańca Kwidzyna, który włamał się do domu w Malborku
- Po zasądzeniu wyroku skazującego [w pierwszej instancji, dop. red.] dla pracownika ochrony z Malborka pojawiły się opinie, że kwalifikowany pracownik ochrony fizycznej ma prawo użycia broni w bezpośrednim pościgu za sprawcą przestępstwa, co jest wierutną bzdurą. Takie prawo ma policjant, ale nigdy nie miał i mieć nie będzie pracownik ochrony - stwierdził w swojej opinii dla naszej gazety Bartosz Grduszak, biegły sądowy w zakresie m.in. ochrony fizycznej przy Sądzie Okręgowym w Bydgoszczy i SO w Łodzi.

Przy rannym włamywaczu nie znaleziono żadnego niebezpiecznego narzędzia. Miał natomiast łańcuszek skradziony chwilę wcześniej z domu, za co zresztą został skazany prawomocnym wyrokiem na rok więzienia (w tej sprawie odpowiadał również, jako ciąg zdarzeń, za włamanie dokonane trzy dni wcześniej w Kwidzynie).

Wyrok, który zapadł w procesie apelacyjnym jest już prawomocny.

Na tym postępowania sądowe się nie kończą. W sprawie cywilnej pokrzywdzony będzie bowiem domagał się odszkodowania w wysokości 1 miliona złotych i renty z tytułu utraty zdolności do wykonywania pracy zarobkowej. Włamanie do domu w Malborku zapamięta do końca życia. Od tamtej pory jest sparaliżowany od pasa w dół i porusza się na wózku inwalidzkim.

Strzelał do uciekającego włamywacza, trafił w plecy, a złodziej został sparaliżowany. Rok w zawieszeniu dla ochroniarza z Malborka