A jak aktorka
W teatrze elżbietańskim wszystkie role kobiece grali mężczyźni. Pierwsza kobieta wystąpiła w roli Desdemony („Otello”) blisko dwadzieścia lat po upadku teatru elżbietańskiego. Na kontynencie grały wcześniej. Początkowo aktorów występowało niewielu ze względów oszczędnościowych.
B jak „Być albo nie być?”
„To be or not to be” - tak zaczyna się słynny monolog Hamleta na temat sensu życia. „Być albo nie być, oto jest pytanie” - zastanawia się na scenie królewicz duński.
Błazen
O lat fascynuje nas postać szekspirowskiego błazna. Często wulgarny, ale też bardzo mądry i na swój sposób liryczny stanowi kontrapunkt dla podniosłego tonu innych postaci uwikłanych w walkę o władzę, ambicje, szaleństwo mówi reżyser Daniel Leżoń. W szekspirowskiego błazna wcieli się Maciej Gorczyński.
C jak czaszka
Chodzi o czaszkę Yoryka, królewskiego błazna, wykopaną przez grabarzy w „Hamlecie”. Królewicz podnosząc czaszkę mówi; „Biedny Yoryku! Znałem go, mój Horacy; był to człowiek niewyczerpany w żartach, niezrównanej fantazji; mało tysiąc razy piastował mnie na rękach, a teraz jakże mię jego widok odraża i aż w gardle ściska”. Na festiwalu zobaczymy spektakl „Błazen”.
K jak kostium
Kostium elżbietański zawierał rozwiązania bardzo „nowoczesne”. Większość postaci na scenie nosiła wówczas ubiory współczesne, może trochę bardziej odświętne.
M jak „Makbet”
Ludzie teatru sądzą, że jest to sztuka przeklęta. Przesąd sięga ponoć premiery w 1606 roku, kiedy to zachorował odtwórca głónej roli i wystąpić musiał sam Szekspir. Wystawieniu „Makbeta” zawsze towarzyszą jakieś nieszczęścia. Podczas spektaklu w 1849 roku w Astor Place Opera House wybuchły zamieszki i zginęło 31 osób. Laurence Oliwer grając Makbeta stracił głos i spadł na niego 25- funtowy ciężar dekoracji. Na festiwalu zobaczymy spektakl „Tragedia Makbeta” Teatru Flabbergast (Wielka Brytania) w reż. Henry’ego Maynarda.
P jak publiczność
Była różnorodna, wypełniała parter i trzypoziomowe loże na galeriach. Miejsca były płatne. Ponieważ teatry elżbietańskie chciały nieźle zarabiać, więc bilety wstępu były w zasadzie drogie. Spektakl szekspirowski rozpoczynał się wczesnym popołudniem i musiał skończyć się przed nocą.
R jak Romeo
Para młodziutkich romantycznych kochanków z Werony: Romeo Monteki i Julia Capuleti zakochują się w sobie. Pochodzą ze skłóconych, znamienitych włoskich rodów. Słynna jest scena pod balkonem Julii, gdy Romeo wyznaje jej miłość. Zakochani w tajemnicy pobierają się. Nieprzychylny los sprawia, że ich miłość kończy się śmiercią. W tym roku na Międzynarodowym Festiwalu Szekspirowskim zobaczymy najnowszą premierę gdańskiego Teatru Wybrzeże. „Romeo i Julia is not dead”, w reżyserii Michała Siegoczyńskiego.
S jak scena
Miejscem przedstawień były początkowo zajazdy, podwórza, place, skrzyżowania ulic, zamki, sale zabaw ludowych, sale szkolne. Wkrótce jednak zaczęły powstawać budynki teatralne, zwykle trzypiętrowe, z dużą sceną na niewysokim podium.
„Sen nocy letniej”
Jest to nie tylko jedna z najbardziej znanych i najczęściej wystawianych sztuk Williama Szekspira, lecz także jedna z zabawniejszych. W tej wiktoriańskiej komedii romantycznej najważniejsza jest nie fabuła, pełna tak zwanych plot holes (czyli braków, niespójności fabularnych), i nie dramaturgia, ale nastrój i przekaz. Zgodnie z zapowiedzią twórców - duetu Jakub Krofta/ Maria Wojtyszko (reżyseria) - przedstawienie ma być świętem teatru, radosnym wydarzeniem niosącym widzom nadzieję. Mam nadzieję, że Wrocławski Teatr Lalek nas nie rozczaruje
Pasztet Tamory
Wyjątkowo brutalny tekst - historia krwawych i dzikich porachunków między wodzem legionów generałem Tytusem a pokonaną przez niego królową Gotów Tamorą, która dostaje na obiad pasztet z synów zapieczonych w cieście. O tej krwawej tragedii Jan Kott napisał: „Gdyby sztuka miała VI aktów, Szekspir dobrałby się do widzów w pierwszych rzędach i kazałby im zginąć w okrutnych męczarniach”. Pełen okrucieństwa jest tragedia Ryszard III do Gdańska przywiezie ją Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy.
W jak William
William Shakespeare - najsłynniejszy autor dramatyczny. Żył w epoce elżbietańskiej. Urodził się przypuszczalnie 23 kwietnia 1564 roku, w Stratfordzie. W wieku osiemnastu lat ożenił się ze starszą od siebie o 8 lat Anną, córką farmera. Zmarł 23 kwietnia 1616 roku, na skutek „hulaszczej biesiady”. Jest autorem 37 sztuk (komedie, tragedie i kroniki) i 154 sonetów. Ponoć był aktorem. Nie wiadomo jednak, czy istniał naprawdę. Być może autorami przypisywanych mu sztuk są inni dramatopisarze.
Bohaterka Senatorium Miłości tańczy 3
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?